Ο Γάλλος επιστήμονας που ανακοίνωσε πρόσφατα την αποτελεσματικότητα της χλωροκίνης στην αντιμετώπιση του κορονοϊόυ, δημοσίευσε νέα δεδομένα σχετικά με τον αριθμό των ανθρώπων που έχουν θεραπευτεί με βάση το "πρωτόκολλο της Μασσαλίας"
Ο Didier Raoul, επικεφαλής του Μεσογειακού Ινστιτούτου Μολυσματικών Νόσων στη Μασσαλία, δήλωσε ότι η νέα θεραπεία του για τον κορονοϊό είναι πολύ αποτελεσματική. Μάλιστα σχετικό μήνυμα εμφανίστηκε στον λογαριασμό του επιστήμονα στο Twitter, καθώς και στον ιστότοπο του Ινστιτούτου.
Σϋμφωνα με την ανάρτησή του, από τα 1004 άτομα που υποβλήθηκαν σε θεραπεία στο Ινστιτούτο, τα 1003 θεραπεύτηκαν και ένας ασθενής πέθανε.
Η αγωγή που αναπτύχθηκε από τον Didier Raoul βασίζεται στην υδροξυχλωροκίνη. Οι ασθενείς το παίρνουν σε συνδυασμό με το αντιβιοτικό αζιθρομυκίνη, το οποίο εμποδίζει την εμφάνιση βακτηριακής επιμόλυνσης.
Ο Didier Raul και οι συνάδελφοί του είχαν προηγουμένως αναφέρει ότι η υδροξυχλωροκίνη με αζιθρομυκίνη παρέχει πλήρη ανακούφιση στη μόλυνση από κοροναϊό σε λιγότερο από μία εβδομάδα.
Ωστόσο, είχαν πραγματοποιηθεί δύο προηγούμενες μελέτες σε μικρά δείγματα ασθενών: 24 και 80 άτομα αντίστοιχα. Η νέα αυτή μελέτη από τον Γάλλο πιστήμονα μπορεί να αλλάξει σημαντικά τη στάση της επιστημονικής κοινότητας στο προτεινόμενο θεραπευτικό σχήμα κα΄τα του φινικού ιού.
Πάντως, είναι πολύ νωρίς στο να μιλάμε για μια σημαντική ανακάλυψη. Καμία από τις μελέτες σχετικά με την αποτελεσματικότητα της υδροξυχλωροκίνη δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί σε επιστημονική επιθεώρηση.
Οι επικριτές του Raoul επισημαίνουν επίσης ότι δεν πρόκειται για πειράματα, αλλά για μελέτες παρατήρησης, στις οποίες συλλέγονται δεδομένα χωρίς ενεργό παρέμβαση στα γεγονότα. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα συστηματικού σφάλματος.
Ένας Αμερικανός ειδικός,ο Derek Lowe, στο ιστολόγιό του επισημαίνει επίσης σημαντικές ελλείψεις στο σχεδιασμό σε μία από τις μελέτες του Raoul, όπως η αλλαγή των κριτηρίων απόρριψης για τους ασθενείς και η έλλειψη δεδομένων για ασθενείς με διάφορα κριτήρια.
Επιπλέον, αν και ο Lowe δεν αμφισβητεί την αξιοπιστία του Didier Raoul ως επιστήμονα, σημειώνει ότι ο Γάλλος ήταν μαζί με άλλους συγγραφέας πολλών επιστημονικά αμφισβητήσιμων άρθρων.
